ηθικοπροσκόπτης

ἠθικοπροσκόπτης, ὁ (Μ)

στον πληθ. οἱ ἠθικοπροσκόπται

(όνομα που αποδίδεται στους οπαδούς μιας αίρεσης) αυτοί που προσκόπτουν, που προσκρούουν στην αρετή, που κάνουν κάτι το οποίο αντίκειται στην αρετή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηθική + προσκόπτω «προσκρούω, σκοντάφτω»].